Pozitif psikolojik sermayenin işe adanmışlık üzerindeki etkisinde öz liderlik davranışının aracı rolü

Abstract

Bu araştırmada, çalışanların pozitif psikolojik sermaye düzeyi ve işe adanmışlıkları arasındaki ilişki ele alınmış olup, bu ilişkide öz liderliğin aracılık rolü olup olmadığı belirlenmeye çalışmış ve bu yönde bir model tasarlanmıştır. Bu çalışmanın amacı, akademisyenlerin pozitif psikolojik sermaye, işe adanmışlık ve öz liderlik düzeylerini tespit ederek, bu üç olgu arasındaki ilişki ağını ortaya çıkarmaktır. Veriler Antalya ilinde bulunan vakıf ve devlet üniversitelerinde, farklı birim ve unvanlarda görev yapmakta olan akademik personelden (n=628) toplanmıştır. Çalışmada veri toplamak amacıyla, Luthans vd. (2007) tarafından geliştirilen 'Psikolojik Sermaye Ölçeği', Schaufeli ve Bakker (2003) tarafından geliştirilen "Utrecht İşe Adanma Ölçeği" ve Houghton ve Neck (2002) tarafından revize edilen, Türkçeye Tabak vd. (2013) tarafından uyarlanan 'Öz Liderlik Ölçeği' olmak üzere üç farklı ölçek kullanılmıştır. Çalışmada elde edilen verilerin analizi LİSREL ve SPSS paket programları kullanılarak gerçekleştirilmiştir. Verilerin analizinde, tanımlayıcı istatistikler, korelasyon analizi, doğrulayıcı faktör analizi, ANOVA ile yapısal eşitlik modellerinden yararlanılmıştır. Toplanan veriler doğrultusunda, pozitif psikolojik sermaye, işe adanmışlık ve öz liderlik arasında pozitif yönlü ve anlamlı ilişkiler olduğu tespit edilmiştir. Ayrıca yapılan araştırma sonucunda elde edilen bulgular, öz liderliğin pozitif psikolojik sermaye ile işe adanmışlık arasındaki ilişkide kısmi aracılık etkisine sahip olduğunu göstermektedir. Araştırmadan elde edilen diğer bir bulguya göre, akademisyenlerin demografik özellikleri pozitif psikolojik sermaye, işe adanmışlık ve öz liderlik düzeyinde çoğunlukla anlamlı bir farklılık yaratmaktadır.

In this study, the relationship between the positive psychological capital level of the employees and their work engagement was discussed, and it was tried to determine whether self-leadership played a mediating role in this relationship and a model was designed in this direction. The aim of this study is to determine the positive psychological capital, job dedication and self-leadership levels of academicians and to reveal the relationship network between these three phenomena. The data were collected from academic staff (n=628) working in different units and titles at foundation and state universities in Antalya. In order to collect data in the study, Luthans et al. (2007), the 'Psychological Capital Scale' developed by Schaufeli and Bakker (2003) the 'Utrecht Work Engagement Scale', and the Turkish version first revised by Houghton and Neck (2002), Tabak et al. (2013), three different scales were used, namely the 'Self-Leadership Scale'. The analysis of the data obtained in the study was carried out using LISREL and SPSS package programs. In the analysis of the data, descriptive statistics, correlation analysis, confirmatory factor analysis, ANOVA and structural equation models were used. In line with the collected data, it has been determined that there are positive and significant relationships between positive psychological capital, work dedication and self-leadership. In addition, the findings obtained as a result of the research show that self-leadership has a partial mediating effect on the relationship between positive psychological capital and work engagement. According to another finding obtained from the research, the demographic characteristics of the academicians mostly make a significant difference in the levels of positive psychological capital, work engagement and self-leadership.